Protocol en procedures etc,

In deze post corona tijd is het een groot probleem zaken voor elkaar te krijgen.

Overal hoor ik : Neen dat kan niet. Dat is nu eenmaal de procedure of dat is het protocol. En dat is niet allen bij gemeentelijke instellingen. Ook commerciële instellingen gaan meer en meer tot dit afschuif systeem over.

Klantvriendelijkheid en hulpverlening zie ik meer en meer ten onder gaan aan dit soort onzinnige opmerkingen van instellingen en organisaties. Voeg hierbij de kreet: personeelstekorten en Oekraïne oorlog en er komt een aardig beeld naar voren van de huidige samenleving. Klantenservice afdelingen hebben dit inmiddels ook overgenomen.  Recent nog een offerte gevraagd bij een installatie bedrijf en gevraagd of zij thuis wilde komen om een ander te bespreken. Neen dat deden zijn niet, want het is inmiddels het protocol dat je foto’s moet opsturen aan de hand waarvan dan een offerte wordt opgemaakt. En wel vragen of ik zonnepanelen wens etc.

Ik ben bang dat dit in de zorg momenteel niet anders is. Ouderen en langdurig zieken moeten thuis blijven wonen.  De verschillende kabinetten Rutte hebben verzorgingshuizen afgeschaft en de zorg over de schutting gegooid van gemeenten en zich los gemaakt van hun verantwoordelijkheid.  Personeelsproblemen is het antwoord.

Vaak is het probleem de arbeidsvoorwaarden. En wij doen te gemakkelijk over huishoudelijke hulp en willen  begrijpen of inzien dat het best zwaar werk is.

Medewerkers die huishoudelijke zorg verlenen hebben vaak 2 soms 3 adressen per dag. !!!  Ziet u dit ook doen???

En gemeenten hebben het als maar over mantelzorg.  Daar weet ik inmiddels ook het een en ander van. Bij een zorginstelling in mijn gemeente kom ik vrij regelmatig. Met de eigen auto want er is geen openbaar vervoer en ook de buurtbus komt hier niet. Dus parkeergeld betalen. Gemiddeld betaal ik ongeveer € 4,00 parkeergeld per keer.  En dit 3 a 4 keer per maand.  En dit is een ding.

Ik ben ouder dan 75 jaar.  En de maatschappij zit op slot voor mij.  De VISA zei recent dat gelet op mijn leeftijd ik niet de mogelijkheid meer heb om krediet te krijgen.  Geïnformeerd voor een lening voor zonnepanelen.  Ook dat is onmogelijk.  De overheid zet in op energie transitie en ik denk behalve voor ouderen. Met uitzondering natuurlijk voor de vermogende ouderen. Voor hen staan alle deuren open.

Krediet faciliteiten zijn voor ouderen fors ingeperkt  zo niet onmogelijk.

Ik voel bij dit alles maatschappelijke onvrede ook bij mijzelf.

Ouderen en mensen met een beperking worden niet meer gezien en gehoord.

Mensen met een zichtbeperking kunnen met moeite nog in mijn stad inkopen doen omdat er in het centrum geen geleide strepen zijn en de middenstand reclame borden buiten de 1 meter lijn ongestraft kan plaatsen.

Waarom handhaven???   

Ik ben bezorgd voor de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.  Wij praten wel over huisvesting en opvang van vluchtelingen en asielzoekers. Terecht natuurlijk tenminste voor de status houders.  Wij praten niet over de huisvesting van onze “eigen” daklozen en onze kinderen en kleinkinderen. Wachttijden van 6 en 7 jaar en langer  voor een ook dan nog een onbetaalbare woning zijn “gewoon”.  En ook de regering zwijgt of komt met onmogelijke mogelijkheden. Logisch natuurlijk want het beleid voor Sociale woningbouw en midden sociale woningbouw hebben de regeringen bijna onmogelijk gemaakt door alles af te schaffen, verhuurdersheffingen en project ontwikkelaars alle kansen te geven.  Het neoliberalisme viert hoogtij ook bij een van de christelijke partijen.

Is voor dit alles een verklaring te vinden??  Een ieder zal op zijn/haar wijze deze verklaring hebben.

Mijn verklaring?  De saamhorigheid, de betrokkenheid  en de samenwerking verdwijnt meer en meer in onze samenleving.  Het individualisme viert hoogtij.  Deze crisis vind ik groter dan de energiecrisis waar wij onze mond vol van hebben. En hierbij viert ook vanuit de landelijke politiek het individualisme en het ontbreken van maatschappelijke verantwoordelijkheid hoogtij.  En ouderen die moeten het zelf meer en meer oplossen.

Misschien is dit niet direct een ASD onderwerp. Of misschien wel. Echter vanuit het integraal benaderen van maatschappelijke problemen toch maar geschreven.